کد مطلب:29449 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
4589. امام باقرعلیه السلام:بیشترین لباسی كه علی علیه السلام می پوشید، لباس سفید بود و می فرمود:«مردگان در پارچه سفید، كفن می شوند».[2]. 4590. الكافی - به نقل از مُعَلَّی بن خُنَیس، از امام صادق علیه السلام -:علی علیه السلام پیش روی شما بود كه نزد بنی دیوان آمد و سه قطعه لباس را به یك دینار خرید؛ پیراهنی كه تا بالای قوزك پا را می پوشانْد؛ شلواری كه تا نیمه ساقش می رسید؛ و عبایی كه از جلو تا روی سینه و از پشت تا روی باسن را می پوشانْد. آن گاه، دست خود را به آسمان بلند كرد و دائماً خدا را به خاطر این كه او را پوشانده است، سپاس می گفت تا وارد خانه اش شد و آن گاه فرمود:«این، لباسی است كه سزاوار است مسلمانان، آن را بپوشند». [ امام صادق علیه السلام فرمود: ] امّا در این روزگار، مسلمانان نمی توانند این لباس را بپوشند و اگر ما چنین كنیم، خواهند گفت:"دیوانه شده" و یا خواهند گفت:" خودنمایی می كند". و خداوند متعال می فرماید:"وَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ؛[3] و لباس خویشتن را پاك كن"». لباست را بالا بگیر و روی زمین نكش و هنگامی كه قائم ما قیام كند، لباس[ ها]، چنین خواهد بود.[4]. 4591. فضائل الصحابة - به نقل از حُرّ بن جرموز مرادی، از پدرش -:علی علیه السلام را دیدم كه از قصر (دارالحكومه) بیرون می آمد و دو قطعه لباس قِطْری پوشیده بود. شلوارش تا نیمه ساق می آمد و ردایش به كمر بسته تا نزدیك شلوارش می رسید و در دستش تازیانه بود. در بازارها می چرخید و مردم را به پروای الهی و درستی خرید و فروش، فرمان می داد و می فرمود:«در پیمانه كردن و وزن كردن، سنگِ تمام بگذارید و در گوشت، ندمید».[5]. 4592. مسند احمد بن حنبل - به نقل از زید بن وَهْب -:علی علیه السلام نزد جماعتی از خوارج بصره رفت. در بین آنان، مردی بود به نام جعد بن بعجه. وی به علی علیه السلام گفت:ای علی! از خدا بترس. خواهی مُرد! علی علیه السلام فرمود:«نه؛ كشته می شوم. بر این جا ضربه ای زده خواهد شد كه این جا را رنگین خواهد كرد (یعنی ریشش را از خون سرش). این، پیمانی است بسته شده و سرنوشتی است مشخّص شده و آن كه افترا بندد، ناكام است». آن شخص درباره لباس علی علیه السلام بر وی خُرده گرفت. فرمود:«شما را به لباس، چه كار؟ این لباس، از تكبّرْ دورتر است و مناسب تر است كه مسلمان، در [ پوشیدن ]آن به من اقتدا كند».[6]. 4593. تاریخ دمشق - به نقل از زید بن وَهْب جُهَنی -:روزی علی بن ابی طالب علیه السلام نزد ما آمد، در حالی كه بر تن وی دو قطعه پارچه بود كه یكی را شلوار ساخته بود و دیگری را ردا كرده بود. یك طرف شلوارش را رها كرده بود و سمت دیگر را با پارچه ای، بالاتر بسته بود. اعرابی ای بر وی گذشت و گفت:ای مرد! این لباس ها[ ی خوب] را بپوش كه سرانجام یا می میری و یا كشته می شوی. فرمود:«ای اعرابی! من این دو لباس را به این خاطر می پوشم كه مرا از تكبّر دور می سازد و برای نماز خواندانم مناسب است و سنّتی برای مؤمن است».[7]. 4594. الطبقات الكبری - به نقل از عبد اللَّه بن ابی هُذَیل -:علی علیه السلام را دیدم كه لباسی از پارچه رازی داشت. هرگاه آستین آن را می كشید، تا ناخنش می رسید و اگر دامنش را رها می كرد، تا نصف ساقش می رسید.[8]. 4595. فضائل الصحابة - به نقل از مالك بن دینار -:پیرزنی از عشیره حی به من گفت كه ابو موسی اشعری، یكی از پسرانش را داماد می كرد و به این خاطر، ولیمه می داد و مردم را دعوت كرده بود. علی علیه السلام آمد. گفتند:امیر مؤمنان آمد. درِ خانه را باز كردند. علی علیه السلام وارد شد، در حالی كه در دستش تازیانه ای بود و لباسی پوشیده بود كه یقه نداشت.[9]. 4596. الغارات - به نقل از ابو اشعث عَنزی، از پدرش -:علی علیه السلام را دیدم كه روز جمعه، در فُرات، غسل كرده بود. آن گاه، لباسی از جنس كرباس به سه درهم خرید و در آن، نماز جمعه را خواند و هنوز یقه اش را ندوخته بود.[10]. 4597. امام صادق علیه السلام:علی علیه السلام در زمان خلافتش لباس كهنه ای به چهار درهم خرید و آن گاه، خیاط را صدا زد، آستین پیراهن را كشید و فرمود كه افزون بر مقدار انگشتان را قطع كند.[11]. 4598. الطبقات الكبری - به نقل از عطاء ابو محمّد -:علی علیه السلام را دیدم كه از باب صغیر، خارج شد و در زمانی كه خورشید بالا بود، دو ركعت نماز به جا آورد، پیراهن كرباسی كَسكَری كه بر تن داشت تا بالای مُچ پایش بود. آستینش تا انگشتانش بود و خودِ انگشتان، پوشیده نبود.[12]. 4599. فضائل الصحابة - به نقل از اسماعیل، از اُمّ موسی (خادم علی علیه السلام) -:... پرسیدم:امّ موسی! لباس علی علیه السلام چگونه بود؟ گفت:كرباسِ سَنبُلانی[13] بود.[14]. 4600. فضائل الصحابة - به نقل از ضحّاك بن عُمَیر -:پیراهنی را كه علی بن ابی طالب علیه السلام پوشید و در آن ضربت خورد، دیدم كه از جنس كرباس سنبلانی بود و اثر خون در آن، اثر چربی بود.[15]. 4601. الكافی - به نقل از زُرارة بن اَعیَن -:لباسی را كه علی علیه السلام در آن كشته شده بود، در نزد امام باقرعلیه السلام دیدم. طول آن، دوازده وجب و عرض آن، سه وجب بود و در آن، اثر خون را مشاهده كردم.[16]. 4602. الكافی - به نقل از حسن صیقل -:امام صادق علیه السلام به من فرمود:«می خواهی لباسی را كه علی علیه السلام در آن، ضربت خورد و خون او را نشانت بدهم؟». گفتم:آری. آن لباس را خواست. لباس در رخت خانه بود. آن را در آورد و پهن كرد. پیراهنی كرباس، شبیه به كرباس سنبلانی بود. قسمت گریبان آن، طرفِ زمین بود و خونی كه سفید شده بود، شبیه به شیر و نظیر اثر شمشیر، در آن وجود داشت. فرمود:«این، پیراهن علی علیه السلام است كه در آن، شمشیر خورد و این، اثر خون است». قسمت بالای آن را وجب كردم، سه وجب بود و قسمت پایین آن را وجب كردم، دوازده وجب بود.[17]. 4603. دعائم الإسلام. امام جعفر صادق علیه السلام روزی پیراهنی را كه علی علیه السلام در آن شمشیر خورده بود و اثر خون در آن بود، نشان یارانش داد. آن را پهن كرد. آن را وجب كردند. دورِ پایین آن، دوازده وجب و عرض بالای آن، سه وجب بود و طول آستینش سه وجب بود.[18]. 4604. مناقب آل أبی طالب - به نقل از شبیكه -:علی علیه السلام را دیدم كه شلوارش را تا بالای نافش می كشید و پاچه های آن را تا نیمه ساقش بالا می آورد.[19]. 4605. امام صادق علیه السلام:امیرمؤمنان، هرگاه لباسی می پوشید، دستش را می كشید و اگر آستین لباس از سر انگشتانش می گذشت، آن را می بُرید.[20]. 4606. امام باقرعلیه السلام:علی بن ابی طالب علیه السلام در بازار می گشت و در دست، تازیانه ای داشت. روزی پیراهنی سنبلانی برایش آوردند. آن را پوشید. آستین هایش از دستانش گذشت. فرمود قسمت اضافیِ آن را قطع كنند تا با دستش هم اندازه شود و آن گاه، تازیانه اش را برداشت و رفت تا در بازار، گشت بزند.[21]. 4607. امام صادق علیه السلام:علی علیه السلام پیراهن زابی[22] می پوشید. آن گاه، دستش را می كشید و هر آنچه از آستین لباس را كه از انگشتان دستش بیشتر بود، قطع می كرد.[23]. 4608. المناقب - به نقل از ابو رَزین -:بهترین لباسی را كه بر تن علی علیه السلام دیدم، پیراهنی از قِهز (پارچه پشمی سفید كه رگه هایی از حریر در آن باشد) و دو پارچه قِطرانی (محصول محله ای در شادگان) بود.[24]. 4609. المناقب - به نقل از معاویه، از شخصی از خاندان بنی كاهل -:علی علیه السلام را در حالی كه شلواركی پوشیده بود، دیدم. فرمود:«بهترین لباس، آن است كه عورت را بپوشاند و كم آزار باشد».[25]. 4610. الزهد - به نقل از عمر بن قیس -:از علی علیه السلام پرسیده شد:چرا پیراهنت را وصله می زنی؟ فرمود:«چون دل را فروتن می كند و مؤمن، به آن اقتدا می كند».[26]. 4611. فضائل الصحابة - به نقل از زید بن وهب -:بعجه [ از خوارج ]، علی علیه السلام را در لباس پوشیدن، مورد سرزنش كرد. فرمود:«مؤمن به من اقتدا می كند و [ این شیوه لباس پوشیدنْ] دل را فروتن می سازد».[27]. 4612. امام علی علیه السلام - هنگامی كه شلواری كهنه و پینه دار پوشیده بود و مورد پرسش قرار گرفته بود -:دل با آن، فروتن می گردد و نفْس، ذلیل می شود و مؤمنان، به این كار اقتدا می كنند. دنیا و آخرت، دو دشمنِ متفاوت اند و دو راه جدا هستند. آن كه دنیا را دوست بدارد و به آن علاقه نشان دهد، آخرت را ناخوش خواهد داشت و با آن، دشمن خواهد بود. آن دو چون مشرق و مغرب اند و انسان، بین آن دو گام برمی دارد. به هر كدام نزدیك شود، از دیگری دور می گردد و آن دو، دو هَوو هستند.[28]. 4613. مناقب آل أبی طالب:بر تن علی علیه السلام شلواری زِبر كه به پنج درهم خریده بود و شلواری پینه دار دیده شد. از وی در این باره سؤال شد. در پاسخ فرمود:«مؤمنان، به آن اقتدا می كنند و دل به خاطر آن، فروتن می شود و نفْس، ذلیل می گردد و زیاده روی كننده، به میانه روی می گراید». در روایتی دیگر چنین آمده [ كه فرمود]:«به نشانه صالحان، شبیه تر است». و در روایتی دیگر، این گونه آمده است [ كه فرمود]:«بهتر نگهدارنده عورت است». و در روایتی دیگر آمده است [ كه فرمود]: «مرا از تكبّر، بیشتر دور می كند و برای مسلمان، در اقتدا كردن، مناسب تر است».[29]. 4614. الطبقات الكبری - به نقل از ابی ظبیان -:علی علیه السلام در حالی كه شلواری زرد و لباسی سیاه نقشدار پوشیده بود، پیش ما آمد.[30]. 4615. نهج البلاغة - به نقل از نَوف بِكالی -:امیرمؤمنان علی علیه السلام در كوفه بر روی سنگی كه جَعدة بن هُبَیره مخزومی برایش گذاشته بود، برای ما سخنرانی كرد، در حالی كه جامه ای پشمین به تن داشت و بند شمشیرش از لیف بود و در پایش، دو پاپوش از لیف بود و پیشانی اش چون زانوی شتر، پینه بسته بود.[31]. 4616. فضائل الصحابة - به نقل از ابن ابی مَلیكه -:هنگامی كه عثمان، كسی را نزد علی علیه السلام در منطقه یعاقیب فرستاد، او را در حالی كه عبایی بر خود پیچیده بود و سربندی از موی شتر بر سر داشت، دیدند كه شترش را قیرمالی می كرد.[32].
4588. امام علی علیه السلام:به خدا سوگند، كه این لباسم چندان پینه برداشته كه از پینه دوز آن خجالت می كشم. روزی كسی به من گفت:آیا این را از خودت دور نمی كنی؟ گفتم:رهایم كن! شبروان، سحرگاهان به سپاس می ایستند [ و از حركت به موقع خود خُرسندند ].[1].